Hier zijn meerdere redenen voor, waaronder een toenemende aandacht voor zowel ketenefficiency en ketenduurzaamheid als de klantreis of ‘customer journey’. Daarnaast is er sprake van een wereld die steeds sneller gaat en in toenemende mate complexer wordt.
Ketenefficiency en -duurzaamheid
Beleggers hebben de mogelijkheid om te beleggen in verschillende soorten assets (bijvoorbeeld aandelen, obligaties en vastgoed) en spreiding over de diverse asset categorieën is noodzakelijk uit het oogpunt van risicomanagement.
Naast risicospreiding is het verder van belang dat de opbrengsten binnen een bepaalde asset categorie worden geoptimaliseerd. Dit is voor de categorieën aandelen en obligaties reeds verregaand het geval maar vastgoed blijft in deze achter. De kosten die gepaard gaan met het in stand houden van de vastgoedwaardeketen zijn, met andere woorden, te hoog en dat moet veranderen.
Voor wat betreft duurzaamheid (ESG) geldt dat ieder zichzelf respecterend bedrijf daar op dit moment aandacht aan besteedt en meer en meer wordt hierbij teruggegrepen op de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen zoals deze door de Verenigde Naties in 2015 zijn gepubliceerd.
Maarten Vermeulen, Adviseur, Interim-manager & Toezichthouder
Tijdens de Masterclass Vastgoed voor Niet Vastgoed Professionals bespreek ik o.a. de onderwerpen: Positionering (tussen aan- en verkoop), Vastgoedmanagement nader uitgewerkt en ontwikkelingen en trends.
Kijk voor het volledige programma op de website en schrijf je direct in!
Klantreis
Tweede punt is de klantreis. De klant, in dit geval primair de huurder, wordt steeds belangrijker voor de belegger en daarmee ook voor de asset en property manager, leverancier et cetera. De klantreis van een huurder brengt deze, gewenst of ongewenst, in contact met nagenoeg alle hiervoor genoemde partijen. Dit betekent dat binnen de keten zaken goed op elkaar moeten worden afgestemd en dat communicatie een cruciale rol speelt. Want wanneer een huurder teleurgesteld raakt over zijn of haar ervaringen gedurende de klantreis, dan wordt vaak het zoeken van aandacht, bijvoorbeeld via sociale media, niet geschuwd en ook zal het niet de eerste keer zijn dat een huurder de voorzitter van een pensioenfonds mailt of belt en hem of haar ter verantwoording roept. Een andere mogelijkheid is natuurlijk ook dat de klant zijn klantreis gewoon beëindigd en een slechte ambassadeur wordt.
Toenemende snelheid en complexiteit van veranderingen
De snelheid waarmee de wereld verandert alsmede de toenemende complexiteit van veranderingen hebben een grote impact op nagenoeg alle facetten van de maatschappij en daarmee dus ook op de vastgoedwaardeketen. Het is daarom van belang dat binnen de vastgoedwaardeketen snel en wendbaar kan worden geanticipeerd op veranderingen van buitenaf waardoor de dienstverlening binnen en door de keten zo min mogelijk wordt belemmerd. Meest recente voorbeeld hiervan is de COVID-19 pandemie die de vastgoedwaardeketen dwong om van de één op andere dag haar werk op een volstrekt andere manier te gaan doen.
De bedrijfscontinuïteit was in het geding en dat vroeg om snelle besluitvorming en implementatie. Dit stelt enerzijds hoge eisen aan organisaties binnen de vastgoedwaardeketen zelf maar ook aan de samenwerking tussen deze partijen omdat hun onderlinge afhankelijkheid door de jaren heen steeds groter is geworden.
Bouwen aan vertrouwen
Bij het beschrijven van de redenen waarom de traditionele manier van ‘samen werken’ binnen de vastgoedwaardeketen niet meer volstaat heb ik bewust niet één keer het woord ‘vertrouwen’ gebruikt maar het belang van ‘meer vertrouwen’ in elkaar alsmede het belang van op elkaar ‘kunnen bouwen’ spat ervan af.
Het is makkelijk om de vinger op een zere plek te leggen, maar de vraag is vervolgens wat moet en/of kan eraan worden gedaan. Dit is geen makkelijke opgave en vraagt, naast het geven van écht commitment, grote investeringen in tijd en geld. Desondanks is het dat waard en is er wat mij betreft ook geen keus.
Samenwerking of partnerschap binnen de vastgoedwaardeketen moet naar de toekomst toe met name gaan over het samen vaststellen van strategische doelen met daaraan gekoppeld realistische KPI’s en targets; het samen monitoren van de resultaten en het samen werken aan het verbeteren ervan; het samen delen van alle relevante informatie die binnen de betreffende organisaties wordt verzameld; het werk zodanig organiseren dat de belangen van de ketenpartners in elkaars verlengde liggen, met daaraan mogelijk gekoppeld een gezamenlijk incentive systeem. En last but not least, het creëren van een cultuur waarbinnen van elkaar wordt geleerd.
Dit alles met als doel om de TCO (total cost of ownership) en faalkosten te verkleinen, frustratie bij de klant te verminderen en liever nog te voorkomen en de complexiteit, en daarmee foutgevoeligheid, van de keten te verkleinen.
Een waardeketen die langs dergelijke principes is opgebouwd, kan niet anders dan gebaseerd zijn op vertrouwen. Samen het goede proberen te doen. Fouten maken mag omdat het maken van fouten wordt gezien als een leermoment om het volgende keer nog beter te doen. De belangen zijn gelijk. Succes is het gevolg van een vruchtbare samenwerking en wordt daarmee ook eerlijk beloond. De complexiteit binnen de keten wordt minder omdat de keten beter is gestructureerd en daarmee communicatie en samenwerking beter verloopt.
Auteur: Maarten Vermeulen